ไหนคุณว่าจะมา..

....ห้วงเวลา ผ่านคล้อย ลอยล่วงลับ

ล่องไปกับ สายธารา ฟ้าสลัว

ไม่เคยหยุด ไหลนิ่ง ทิ้งให้กลัว

ระริกรัว ใจที่บาง ทางมืนมน

....ฉันจะอยู่ คอยตรงนี้ ที่เธอพร่ำ

ระทมร่ำ ช้ำเเค่ไหน ใจไม่สน

อยากให้รู้ ว่ายังมี ตรงนี้คน

หญิงหนึ่งทน ใจเเหลกยับ กับสัญญา........

********************

         ฉันหายเเล้ว..

....ซัดเข้ามา โถมใส่ ยังไหวอยู่

ยังพร้อมสู้ ไม่หลบลี้ หนีไปไหน

เด่นสง่า ประจัญหน้า ไม่ว่าใคร

หนักเเค่ไหน เรื่องจะถอย คอยเลยคุณ

....ใจดวงนี้ ยังคงเเกร่ง เเรงไม่ตก

สะท้านทก มืดสลัว จนหัวหมุน

สะบัดหน้า คว้าใจเเตก เเหลกเป็นจุล

ปัดเปื้อนฝุ่น หัวใจนี้ ดีเหมือนเดิม........

************************

         เจ็บเเต่จบ

....ปิดฉากลง ตรงนี้ ดีที่สุด

ยื้อเเรงยุด ฉุดไม่ไหว ใจที่เสีย

ทุ่มเทไป ให้ทุกอย่าง สร้างทางเคลียร์

กายอ่อนเพลีย ไม่เท่าไร เเม้นใจยัง

....ฝันจะมี รังรักน้อย คอยพิงพัก

เฝ้าฟูมฟัก พ่อเเม่ลูก ผูกความหวัง

ละเอียดเเล้ว เเก้วร้าว ร่วงกราวพัง

เหลือเพียงยัง ซากหนึ่งชาย ตายทั้งเป็น......

***********************

       เดี๋ยวเหอะ...

....มองอะไร? กันพี่ มีไรเหรอ?

เดี๋ยวได้เจอ งานเข้า เบ้าตาหงาย

รมย์บ่จอย ขอร้องน่า อย่าวุ่นวาย

ตบด้วยซ้าย อัลปาคัต ซัดกระเด็น

....เล่นอะไร ให้รู้บ้าง โฉ่งฉ่างเเท้

รำคาญเเย่ เเหย่ไปทั่ว มั่วเห็นๆ

ไปเลยไป อย่ามา ปั้นหน้าเป็น

ทำทะเล้น กัดหน้าเเตก เเหกยับเยิน!!...

************************************

    เดี๋ยวเราไปเล่นกัน...

....เดี๋ยวก็หาย ลูกจ๋า ไม่ช้านี้

ก็คงมี ความหวัง พลังใส

เพียงให้หนู ยืนหยัด ซัดด้วยใจ

อย่ายอมให้ ความอ่อนเเอ รังเเกเรา

.....เหอะต้องได้ วิ่งเล่นต่อ พ่อรับปาก

คงไม่ยาก พ่อจะพา หาเพื่อนเขา

เจ็บคราวนี้ เดี๋ยวก็หาย คลายบางเบา

ขอเพียงเจ้า อย่ายอมเเพ้ เเม้ทรมาน....

                           **********************************